22. kolejka w liczbach

dam

22. kolejka w liczbach:

Gole: 14  (średnia 2.33 / mecz)

Rzuty karne: 1  (wykorzystany)

Żółte kartki: 7

Czerwone kartki: 0

Najwyższa frekwencja: 651  (Vittsjö – Djurgården)

Najniższa frekwencja: 167  (Växjö – Linköping)

Najszybszy gol: Ria Öling (Växjö) – 29. minuta (vs. Eskilstuna)

Najpóźniejszy gol: Taylor Leach (Göteborg) – 88. minuta (vs. Limhamn Bunkeflo)

Piłkarka kolejki: Caroline Seger (Rosengård)

Bramka kolejki: Ria Öling (Växjö)


Jedenastka kolejki:

team_22

Klasyfikacja strzelczyń:

skytte

Klasyfikacja asystentek:

assist

Komplet wyników:

Umeå i Uppsala – witamy!

contentmedium

Sensacja w Sztokholmie! Uppsala awansowała do Damallsvenskan! (Fot. SvFF)

Umeå oraz Uppsala uzupełnią skład Damallsvenskan na sezon 2020! Dla pierwszego z wymienionych klubów będzie to powrót do elity po trzyletniej karencji na zapleczu szwedzkiej ekstraklasy, drugi zaś wiosną przyszłego roku dostąpi zaszczytu debiutu gry w najwyższej klasie rozgrywkowej. Na dole tabeli Elitettan bez większych zaskoczeń; z drugoligowym graniem przynajmniej na pewien czas żegnają się Asarum, Borgeby i Sundsvall, a ich miejsce na szczeblu centralnym zajmą Bollstanäs, Alingsås, a także legendarny Jitex, który w barażu o awans nie pozostawił najmniejszych złudzeń ekipie Dösjöbro.

Wróćmy jednak to tych, którym w zakończonym dziś sezonie udało się wywalczyć promocję na najwyższy szczebel rozgrywek. Piłkarki z Umeå przystępowały do ostatniej ligowej kolejki pewne nie tylko awansu, ale i zwycięstwa w tegorocznej Elitettan, ale na stadionie w Kalmarze podopieczne trenera Bergströma chciały raz jeszcze udowodnić, że ich sukces absolutnie nie jest dziełem przypadku. Wyrównany mecz, w którym oba zespoły miały swoje lepsze fragmenty, zakończył się ostatecznie podziałem punktów, a jedynego gola dla nowego pierwszoligowca strzeliła Annina Wede, odpowiadając w ten sposób na trafienie Mathildy Johansson Prakt. Na przestrzeni całego sezonu najlepszą snajperką drużyny z Västerbotten okazała się pozyskana z Kvarnsveden Lova Lundin, której w pierwszej linii dzielnie sekundowała reprezentantka Nigerii Ebere Orji. Kluczem do sukcesu Umeå była jednak przede wszystkim najbardziej szczelna w lidze defensywa, tworzona najczęściej przez kwartet Nejati – Bloznails – Kullberg – Lundin Lundström. Ważną postacią w układance Roberta Bergströma była także niezwykle utalentowana, 20-letnia golkiperka Agnes Granberg, którą niektórzy eksperci nie bez powodu typują na przyszły numer jeden w reprezentacyjnej bramce. Piłkarskich kibiców cieszyć może również fakt, że w Västerbotten swoją przystań znalazła powracająca do futbolu po wielu pozaboiskowych perturbacjach Sarah Mellouk, która jesienią także dołożyła swoją cegiełkę do sukcesu siedmiokrotnych mistrzyń Szwecji.

Zdecydowanie większą niespodzianką, żeby nie powiedzieć sensacją, jest awans do Damallsvenskan Uppsali, która dysponowała zdecydowanie najmłodszą kadrą w Elitettan. Drużyna z byłej szwedzkiej stolicy budowana była bardzo rozważnie, według ściśle nakreślonego planu, ale nikt nie zakładał, że już w tym roku tej grupie piłkarek uda się skutecznie zaatakować pierwszoligowe bramy. Ofensywnym tercetem Olsson – Korhonen – Kapocs zachwycaliśmy się wszyscy właściwie przez cały miniony rok, ale wciąż bez odpowiedzi pozostaje pytanie czy te zawodniczki są już teraz gotowe na to, aby w roli liderek prowadzić swój zespół do wyrównanych bojów z rywalkami pokroju Rosengård i Göteborga. Wątpliwości nie ma natomiast co do tego, że jeśli Uppsala nie będzie chciała podzielić losu kilku poprzednich beniaminków, to zimą czeka ją mocne przemeblowanie kadry. Czy uda się pogodzić to z długofalową wizją klubu, która jak dotąd zbierała same pochlebne komentarze? Czy Märta Säfström i Sofia From to para wokół której da się zbudować solidną formację defensywną, skrojoną na miarę Damallsvenskan? O tym wszystkim w tej chwili w Uppsali chyba jeszcze nie myślą, bo dziś liczy się tylko to, że wyśniony awans stał się wreszcie faktem. Trzy gole po strzałach głową, autorstwa kolejno Bergman Lundin, Olai oraz Olsson, pozwoliły rewelacji sezonu odwrócić losy decydującego meczu z Hammarby i rozpocząć świętowanie na oczach równie smutnej, co zszokowanej takim przebiegiem wydarzeń sztokholmskiej publiczności.


Komplet wyników:

Hammarby – Uppsala 1-3

Kalmar – Umeå 1-1

Kvarnsveden – AIK 3-3

Asarum – Lidköping 0-9

Morön – Sundsvall 5-0

Mallbacken – Assi 4-1

Borgeby – Bromma 2-3

Vittsjö kończy na podium

jubelvittsjo

Vittsjö na podium! Sezon 2019 będzie długo pamiętany w Hässleholm i okolicach.

Gdy osiem lat temu awansowały do Damallsvenskan, wydawało się, że nie zabawią tu długo. To miała być po prostu jeszcze jedna historia klubu, dla którego szczytem możliwości okaże się sam awans do krajowej elity, a spędzony w niej jeden sezon wspominać będą w Hässleholm i okolicach latami. Prezes Calevi Hämäläinen, trener Thomas Mårtensson oraz grupa ambitnych piłkarek z Vittsjö negatywnymi prognozami przesadnie się jednak nie przejmowali. Oni mieli swój własny plan, który zresztą zaczęli kreślić tak szybko, jak to możliwe. W swoim debiutanckim sezonie na pierwszoligowych boiskach ekipa z północnej Skanii była prawdziwą rewelacją. Kolejni eksperci łapali się za głowy, gdy skazywana na niemal pewną degradację drużyna na półmetku ligowych zmagań stała w jednym rzędzie z potentatami nie tylko szwedzkiego, ale i europejskiego futbolu z Malmö oraz Tyresö. Runda jesienna nie była już aż tak efektowna, ale jednak szósta lokata na koniec sezonu była wynikiem więcej niż obiecującym. Następne lata to już jednak zderzenie z brutalną, ekstraklasową rzeczywistością, która momentami okazywała się zbyt wymagająca dla klubu z najsłynniejszej piłkarskiej wsi w Szwecji. Walka o utrzymanie, nierzadko rozstrzygana dopiero w ostatniej serii spotkań, mocno nadwyrężyła nerwy kibiców z Vittsjö, ale najważniejsze było to, że miejsce wśród dwunastu najlepszych drużyn w kraju niezmiennie udawało się zachować. W sezonie 2017 uratował je gol Hanny Wilkinson w doliczonym czasie gry, rok później wyjazdowe zwycięstwo w bezpośrednim meczu o pierwszoligowy byt przeciwko Hammarby, ale bez względu na okoliczności zespół prowadzony przez Thomasa Mårtenssona nie dawał się zepchnąć w otchłań Elitettan. Aż wreszcie nadszedł rok 2019 …

Przed ostatnią kolejką sezonu było już jasne, że w Vittsjö doczekają się najlepszego wyniku w historii klubu, ale zwycięstwo nad desperacko walczącym o utrzymanie Djurgården było gwarantem zakończenia ligowych zmagań na podium, bez względu na rozstrzygnięcie rozgrywanego równolegle meczu pomiędzy Växjö i Eskilstuną. Nawiasem mówiąc, wydarzenia na Myresjöhus Arenie potoczyły się ostatecznie po myśli podopiecznych trenera Mårtenssona, ale nie od dziś wiemy, że medal wywalczony na boisku smakuje tysiąc razy lepiej niż ten zdobyty na skutek szczęśliwego układu pozostałych wyników. Z takiego założenia najwyraźniej wyszły także piłkarki z Vittsjö, które pomimo znajdującej się w bardzo złym stanie murawy (w Skanii od kilkunastu godzin padał rzęsisty deszcz), od pierwszych minut postanowiły narzucić rywalkom ze stolicy swoje warunki gry. Przed przerwą nie doczekaliśmy się wprawdzie stuprocentowych okazji strzeleckich, ale optymizmem miejscowych kibiców napawać mogła chociażby postawa obu bocznych obrończyń: Catherine Bott oraz Lisy Klingi, z którymi defensywa Djurgården nijak nie potrafiła sobie poradzić. Niezwykle aktywna od pierwszego gwizdka była także raz po raz nękająca parę stoperek ze stolicy Clara Markstedt, a z dynamiczną Tove Almqvist wyrównane, indywidualne boje toczyć musiała Portia Boakye. Co ciekawe, w pierwszej połowie pod bramką Jennifer Pelley najgoręcej zrobiło się jednak po rajdzie Alexandry Benediktsson środkiem boiska. Defensorka ze Skanii zdołała nawet oddać celny strzał na bramkę rywalek, ale amerykańska golkiperka pewnie chwyciła mokrą futbolówkę.

W 51. minucie bramkarka z USA mogła jednak zachować się zdecydowanie lepiej, choć trzeba oddać, że zawodniczki z Vittsjö przeprowadziły niemal perfekcyjny atak pozycyjny. Wysoką, piłkarską jakość pokazała w nim Nellie Persson, która świetnie wypatrzyła podłączającą się do akcji na prawym skrzydle Klingę, a ta ostatnia dorzuciła idealną piłkę na głowę Markstedt. 30-letnia była napastniczka Hammarby wygrała walkę o pozycję z odpowiedzialną za jej krycie Ingibjörg Sigurdardottir, dzięki czemu miała czas, aby lepiej przymierzyć i choć uderzona przez nią futbolówka nie leciała idealnie, to i tak okazała się zbyt wielkim wyzwaniem dla nieprzygotowanej do interwencji Pelley. Skromne prowadzenie 1-0 zwycięstwa jednak nie gwarantuje, a Djurgården absolutnie nie zamierzało poddawać się bez walki. Defensywa Vittsjö, jak zresztą prawie zawsze w tym sezonie, była zorganizowana niemal wzorowo, ale trzeba z pełną mocą zaznaczyć, że przyjezdne również miały w tej fazie meczu swoje momenty. Jeden z nich był następstwem przytomnego dośrodkowania Olivii Schough w szesnastkę gospodyń, ale znajdująca się w dogodnej pozycji strzeleckiej Fanny Lång nie utrzymała równowagi na śliskiej murawie. Innym razem szczęścia spróbowała Ogonna Chukwudi, która pomimo asysty jednej z obrończyń zdołała oddać strzał, który zatrzymał się dopiero na poprzeczce. Nadzieje gości na wywiezienie z północnej Skanii punktów mocno zredukowały się jednak w 72. minucie. Jennifer Pelley wygrała wprawdzie pojedynek sam na sam z De Jongh, przy dobitce Persson piłkarki Djurgården uratował jeszcze słupek, ale kolejna poprawka Markstedt znalazła już drogę do siatki. Wtedy właśnie stało się jasne, że 26. października 2019 będzie kolejną niezwykle istotną datą w historii klubu z Vittsjö i choć pogoda nie zachęcała do celebracji, to świętowanie na murawie trwało jeszcze długo po końcowym gwizdku. I trudno się dziwić, bo w końcu na podium Damallsvenskan nie staje się codziennie. Postawa na przestrzeni całego sezonu każe jednak stwierdzić, że sukces podopiecznych Thomasa Mårtnenssona jest równie niespodziewany, co zasłużony, a jeśli w dziesięciu spośród jedenastu domowych ligowych meczów zachowuje się czyste konto, to można naprawdę oczekiwać rzeczy wielkich.

Swoje małe powody do radości miały także piłkarki Djurgården, choć ich pomeczowa reakcja nijak na to nie wskazywała. Dla drużyny ze Sztokholmu cały sezon 2019 był jednak ogromnym rozczarowaniem, a porażka w ostatnim meczu tylko spotęgowała całkowicie uzasadnione poczucie porażki. Oczywiście, utrzymanie w Damallsvenskan jest istotne, ale nawet dziś zawodniczki ze stolicy nie potrafiły pomóc sobie same, a ich pierwszoligowy byt uratowała wyłącznie postawa fair play ekipy z Göteborga w rywalizacji z Limhamn Bunkeflo. Nie znamy jeszcze prognoz meteorologicznych na najbliższe miesiące, ale możemy być pewni, że zarówno trenera Fondina, jak i zarząd klubu ze Sztokholmu czeka w tym roku wyjątkowo gorąca zima.


Komplet wyników:

Vittsjö – Djurgården 2-0 (Markstedt 51., 72.)

Limhamn Bunkeflo – Göteborg 0-2 (Hammarlund 69., Leach 88.)

Kristianstad – Rosengård 0-1 (Seger 84.)

Piteå – Kungsbacka 3-0 (Da Silva 58., Janogy 73., Karlernäs 84. (k))

Växjö – Eskilstuna 1-1 (Öling 29. – Rogic 53.)

Örebro – Linköping 1-3 (Williams 56. – Blackstenius 54., 78., Larsson 59.)

Komu medale, komu degradacja?

Fotboll, Damallsvenskan, Djurgården - Eskilstuna

W Djurgården mocno liczą na przywiezienie kompletu punktów z Vittsjö (Fot. dif.se)

Doczekaliśmy się – oto przed nami ostatni ligowy weekend sezonu 2019! Niektórzy twierdzą, że tym razem nie będzie on aż tak emocjonujący jak przed rokiem, ale nie zapominajmy, że przed nami wciąż wiele kluczowych rozstrzygnięć. Jasne, mistrza i wicemistrza kraju już znamy, ale kwestia rozdziału pozostałych medali oraz ostateczny wynik korespondencyjnej walki Djurgården z Limhamn Bunkeflo o pozostanie w Damallsvenskan to dwa niezwykle ważne powody, dla których warto spędzić jutrzejsze popołudnie ze szwedzką piłką. Tym bardziej, że kolejna okazja ku temu nadarzy się nie za tydzień, lecz za kilka miesięcy.

Punkt podarowany przez Piteå sprawił, że piłkarki Djurgården ponownie znalazły się nad kreską oddzielającą bezpieczne rejony tabeli od tych, które oznaczają przynajmniej jednoroczną karencję na boiskach Elitettan. Jest to o tyle istotne, że dzięki temu drużyna prowadzona przez Pierre’a Fondina przed ostatnią serią spotkań zależna jest wyłącznie od siebie; jeśli uda jej się przywieźć komplet punktów z Vittsjö, wiosną 2020 ponownie będziemy mogli zaprosić na pierwszoligowe transmisje ze Stadionu Olimpijskiego. Zwycięstwo nad jedną z największych rewelacji sezonu może okazać się jednak zadaniem nadspodziewanie trudnym. Po pierwsze, podopieczne Thomasa Mårtenssona na własnym boisku nie zwykły tracić goli. Po drugie, powstrzymanie duetu Almqvist – De Jongh to wyzwanie, któremu nie podołało wiele zdecydowanie bardziej stabilnych formacji niż mocno nierówna defensywa ze Sztokholmu. Po trzecie, Vittsjö także grać będzie jutro o stawkę, którą dla ekipy ze wsi nieopodal Hässleholm będzie zakończenie sezonu na trzeciej lokacie.

Z przeciwnikiem, który swój cel na sezon 2019 zdążył już zrealizować, zmierzy się natomiast Limhamn Bunkeflo. Czy oznacza to, że Renée Slegers może w sobotę liczyć na łatwe trzy punkty? Absolutnie nie! Po wydłużonej ze względu na czerwcowy termin piłkarskich mistrzostw świata i niezwykle wyczerpującej rundzie jesiennej Marcus Lantz z pewnością da odetchnąć kilku podstawowym piłkarkom, ale młodzież z Göteborga także doskonale zdaje sobie sprawę, o co w futbolu chodzi. Zaangażowanie i determinacja z pewnością będą po stronie drużyny z Malmö, historia także zdaje się jej sprzyjać (rok temu utrzymanie w najwyższej klasie rozgrywkowej udało się klepnąć w bardzo podobnych okolicznościach), ale doświadczenie uczy nas, że wiele razy zespoły grające bez dodatkowej presji potrafiły w ostatniej kolejce mocno namieszać. Tym bardziej, że utrzymanie mającego bardzo poważne plany na przyszłość klubu ze stolicy Skanii w krajowej elicie, wcale nie musi leżeć w interesie piłkarek z Göteborga.

W obozie Rosengård miniony tydzień upłynął pod znakiem świętowania i celebracji, ale teraz trzeba o tym wszystkim zapomnieć i wrócić na boisko. Co więcej, wrócić na nie w roli panującego mistrza, a szlachectwo – jak doskonale wiemy – zobowiązuje. Ostatnimi czasy zawodniczkom z Malmö nie grało się łatwo w Kristianstad, ale teraz nadarza się naprawdę świetna okazja na przełamanie niekorzystnego trendu. Gospodynie przystąpią bowiem do derbowej potyczki z poczuciem może nie rozczarowania, ale stracenia szansy na osiągnięcie historycznego wyniku, który bardzo długo był naprawdę na wyciągnięcie ręki. Porażki w bezpośrednich starciach z Vittsjö oraz Eskilstuną (ta ostatnia, wyjątkowo dotkliwa, zabolała szczególnie mocno) skutecznie pozbawiły jednak Kristianstad szansy na włączenie się do walki o ligowe podium. Zwycięstwo nad potężnym, derbowym rywalem na pewno wydatnie osłodziłoby kibicom z północno-wschodniej Skanii gorzką końcówkę sezonu, ale czy Elisabet Gunnarsdottir oraz jej podopieczne będą potrafiły podnieść się po dwóch precyzyjnie wyprowadzonych ciosach? Czy może to Rosengård udowodni nam, że do codzienności przyjemniej wraca się jednak po sukcesie niż po porażce?

Ciekawie będzie także na pozostałych stadionach, ot na przykład na Myresjöhus Arenie, gdzie zawita liderująca w tabeli rundy jesiennej Eskilstuna. Podopieczne Magnusa Karlssona wciąż zachowują teoretyczne szanse na to, aby zakończyć sezon jako trzecia siła Damallsvenskan, ale do tego, aby je podtrzymać, niezbędne będzie zwycięstwo w Växjö. A nie zapominajmy, że komplet punktów ze Småland w obecnych rozgrywkach wywiózł jedynie Göteborg. Zwycięstwami przed własną publicznością sezon postarają się zakończyć natomiast drużyny z Piteå i Örebro. Ubiegłoroczne mistrzynie Szwecji podejmą na LF Arenie zdegradowaną już Kungsbackę, zaś na stadion w Närke zawita mająca za sobą jeszcze jeden niełatwy i pełen zawirowań sezon ekipa z Linköping, którą zimą czeka gruntowna przebudowa.

Zestaw par 22. kolejki:

omg22_01

omg22_02

omg22_03

omg22_04

omg22_05

omg22_06

Kadra na USA

contentmedium

Michelle De Jongh znalazła się wśród powołanych do kadry A (Fot. Bildbyrån)

7. listopada w Ohio czeka nas bardzo nietypowy mecz. Dla naszych rywalek będzie on stanowił nowe otwarcie po zakończeniu trwającego w zasadzie nieprzerwanie od francuskiego mundialu Victory Tour, a na ławce trenerskiej kadry USA zadebiutuje nowy selekcjoner. Dla nas będzie on natomiast czymś na kształt własnego, jednorazowego Victory Tour, którym to podsumujemy niemal perfekcyjny rok szwedzkiej piłki reprezentacyjnej. Rok okraszony medalem mistrzostw świata, olimpijską kwalifikacją i wreszcie kompletem punktów w eliminacjach EURO 2021 – powiedzmy sobie szczerze, że dwanaście miesięcy temu nawet najwięksi optymiści nie kreślili aż tak radosnego scenariusza. Na boisku w Columbus my będziemy więc wykonywać piękną rundę honorową (i oby była ona przynajmniej tak efektowna jak poprzednie mecze w wykonaniu zespołu Petera Gerhardssona), ale oczywiście nawet w tak wyjątkowych okolicznościach spróbujemy jak najwięcej z tego starcia wyciągnąć. W końcu okazja sprawdzenia się na tle najlepszej drużyny świata, na dodatek rozpoczynającej właśnie misję Tokio 2020, nie trafia się codziennie.

W tej chwili oczy szwedzkich kibiców piłkarskich zwrócone są przede wszystkim na areny Damallsvenskan oraz Elitettan, gdzie już w najbliższy weekend poznamy wszystkie rozstrzygnięcia sezonu 2019. Ligowe mecze z zainteresowaniem obserwuje najwyraźniej także sztab reprezentacji, czego efektem może być na przykład powołanie dla niezmiennie błyszczącej w barwach rewelacyjnego Vittsjö Michelle De Jongh. Miejsca w lecącym za Atlantyk samolocie nie zabraknie ponadto dla rekonwalescentki Jessiki Samuelsson, a także dla siedemnastoletniej Hanny Bennison, nie przez przypadek nazywanej największym talentem szwedzkiego futbolu od czasów Stiny Blackstenius. Poza tym, w powołaniach Gerhardssona trudno doszukać się większych niespodzianek, a nieobecność byłych i obecnych gwiazd niemieckiej Bundesligi (Fischer, Rolfö, Ilestedt) motywowana jest problemami zdrowotnymi wymienionych piłkarek. Pozostaje zatem mieć nadzieję, że cała trójka upora się z kontuzjami i po Nowym Roku będzie już w pełni gotowa do gry.


Kadra na mecz z USA:

Bramkarki: Jennifer Falk (Göteborg), Hedvig Lindahl (Wolfsburg), Zecira Musovic (Rosengård)

Obrończynie: Jonna Andersson (Chelsea), Nathalie Björn (Rosengård), Magdalena Eriksson (Chelsea), Hanna Glas (PSG), Emma Kullberg (Örebro), Jessica Samuelsson (Rosengård), Linda Sembrant (Juventus)

Pomocniczki: Kosovare Asllani (Tacon), Hanna Bennison (Rosengård), Michelle De Jongh (Vittsjö), Lina Hurtig (Linköping), Julia Karlernäs (Piteå), Caroline Seger (Rosengård), Julia Zigiotti (Göteborg)

Napastniczki: Anna Anvegård (Rosengård), Stina Blackstenius (Linköping), Pauline Hammarlund (Göteborg), Sofia Jakobsson (Tacon), Madelen Janogy (Piteå), Loreta Kullashi (Eskilstuna)

21. kolejka w liczbach

dam

21. kolejka w liczbach:

Gole: 25  (średnia 4.17 / mecz)

Rzuty karne: 3  (wszystkie wykorzystane)

Żółte kartki: 12

Czerwone kartki: 0

Najwyższa frekwencja: 3 262  (Rosengård – Vittsjö)

Najniższa frekwencja: 105  (Kungsbacka – Örebro)

Najszybszy gol: Rebecka Blomqvist (Göteborg) – 2. minuta (vs. Växjö)

Najpóźniejszy gol: Mia Jalkerud (Djurgården) – 88. minuta (vs. Piteå)

Piłkarka kolejki: Julia Tunturi (Eskilstuna)

Bramka kolejki: Julia Tunturi (Eskilstuna)


Jedenastka kolejki:

team_21

Klasyfikacja strzelczyń:

skytte

Klasyfikacja asystentek:

assist

Komplet wyników: