Madelen Janogy wraca na szwedzkie boiska (Fot. PT)

Jeszcze dwa miesiące temu nie mieliśmy stuprocentowej pewności czy i kiedy ten sezon w ogóle się rozpocznie, a tymczasem zupełnie niepostrzeżenie dobijamy właśnie do półmetka ligowych zmagań. Szalone tempo, dyktowane przez niezwykle intensywny terminarz, z pewnością będzie jednym z symboli roku 2020 w szwedzkiej piłce klubowej. Podobnie zresztą jak puste trybuny, piłkarki przebywające czasowo na kwarantannie, czy wreszcie plaga poważnych kontuzji, która mocno pomieszała ambitne plany przynajmniej kilku klubom. W ostatnich godzinach zdecydowanie najwięcej mówiło się jednak o transferach, bo tych tuż przed zamknięciem letniego okienka zdecydowanie nie brakowało. Z oczywistych względów, najbardziej obleganym przez przedstawicieli Damallsvenskan kierunkiem okazała się Ameryka Północna, skąd na zasadzie wypożyczenia przybyło do naszej ligi kilka niezwykle interesujących zawodniczek. Nie wszystkie spośród nich zaprezentują nam swoje umiejętności już w najbliższy weekend, ale w niczym nie zmienia to faktu, że oto nastał dobry moment, aby przyjrzeć się im nieco bliżej.

Zacznijmy może od dolnych rejonów tabeli, gdyż to właśnie tam działo się ostatnimi czasy całkiem sporo. Zamykające póki co ligową stawkę Vittsjö zdecydowało się solidnie wzmocnić formację obronną, czego efektem jest sprowadzenie na zasadzie wypożyczeń dwóch solidnych zawodniczek grających dotychczas w amerykańskiej NWSL. Czy Rebecca Quinn oraz Elizabeth Eddy okażą się receptą na poważne problemy defensywy z północnej Skanii? W Vittsjö wszyscy mają nadzieję, że dokładnie tak się stanie, gdyż zaledwie trzynaście puszczonych goli w całym sezonie 2019 jest już wyłącznie mglistym wspomnieniem. W tym roku wystarczyło bowiem zaledwie dziesięć ligowych gier, aby ów nielubiany licznik dobił do dwudziestki. Z podobnymi kłopotami zmagają się w Växjö, gdzie z kolei zawitała defensorka Orlando Pride Phoebe McClernon. Innym, równie ciekawym ruchem transferowym, na który zdecydowali się w Småland, jest pozyskanie byłej reprezentantki Szwecji Antonii Göransson z niemieckiego Bayeru Leverkusen. 29-letnia skrzydłowa ma za sobą wiele burzliwych przejść natury nie tylko piłkarskiej, ale w Växjö gorąco liczą, że jej doświadczenie okaże się kluczem w bezwzględnej walce o utrzymanie. Terminarz ułożył się tak, że oba okupujące obecnie miejsca spadkowe kluby już jutro zmierzą się ze sobą w bezpośrednim pojedynku, a przegrany w tym starciu będzie mógł oficjalnie nazywać się czerwoną latarnią pierwszej połowy sezonu 2020 w Damallsvenskan. Czyli, mówiąc wprost – emocje gwarantowane.

Ciekawie powinno być także na Tunavallen, gdzie zmierzą się dwie ekipy mające samym sobie sporo do udowodnienia. Ani Eskilstuna, ani Piteå nie były może wymieniane jednym tchem wśród potencjalnych faworytów do medali, ale jednak w obu klubach wyniki osiągane w ostatnich tygodniach generują przede wszystkim rosnący niedosyt. Historia pokazuje, że jak dotąd w bezpośrednich starciach zdecydowanie lepiej radziła sobie drużyna z dalekiej Północy, ale fani United wierzą, że w niedzielne popołudnie uda się przy jednej okazji przełamać dwa niekorzystne trendy. Aby tak się stało, trener Magnus Karlsson musi jednak znaleźć sposób na powstrzymanie Madelen Janogy, która po raz pierwszy od swojego powrotu na LF Arenę znalazła się w meczowej kadrze i niewykluczone, że już w najbliższej kolejce kibice z Piteå po długiej przerwie znów będą mogli oklaskiwać swoją idolkę.

W ostatnich godzinach letniego okienka całkiem solidnie wzmocnił się także dysponujący niesamowicie wąską kadrą Linköping. Możemy jednak zastanawiać się, czy transfery dynamicznej napastniczki Rachel Hill oraz japońskiej wirtuozki środka pola Yuki Momiki nie okazały się mimo wszystko nieco spóźnione. Tak, czy inaczej, w LFC prawdopodobnie wreszcie będą mieć więcej niż piętnaście zdrowych zawodniczek do gry, co mając na uwadze lipcowo-sierpniowe przeboje, będzie oznaczało dawno nieodczuwany komfort dla trenera Olofa Unogårda. Transfery nie ominęły także coraz bardziej otwarcie mówiącego o debiucie w europejskich pucharach Kristianstad, gdzie lukę po kontuzjowanej Mii Carlsson błyskawicznie wypełniła defensorka szwajcarskiej Bazylei Franziska Jaser. Na tym jednak nie koniec dobrych wiadomości dla sympatyków KDFF, gdyż szeregi Pomarańczowego Gangu także zasiliły posiłki z NWSL w osobach weteranki ze stanu Washington Lauren Barnes oraz doskonale znanej szwedzkim kibicom Hailie Mace. Nieco mniej spektakularny transfer ogłosiło Djurgården, choć pozyskanie z Kvarnsveden utalentowanej Klary Folkesson wydaje się być ruchem w jak najbardziej właściwym kierunku. Utalentowana 20-latka została już zgłoszona do gry i jeśli w najbliższy poniedziałek uda się jej zadebiutować w nowych barwach, to od razu przyjdzie jej zmierzyć się z możliwie najtrudniejszym rywalem. Piłkarki Pierre’a Fondina w jedenastej kolejce staną bowiem przed pozornie niewykonalnym zadaniem powstrzymania znajdującej się w niesamowitym uderzeniu orkiestry z Rosengård pod batutą Jonasa Eidevalla.

Zestaw par 11. kolejki:

Osłabione Umeå zwyciężyło w szczególnym meczu z Eskilstuną

Stało się! Na kilkanaście godzin przed rozpoczęciem 10. kolejki dotarła do nas informacja o podejrzeniu zakażenia koronawirusem jednej z piłkarek Umeå IK, a dosłownie chwilę później mieliśmy już pewność, że potwierdziły się najgorsze przypuszczenia. Zawodniczki z Eskilstuny, które w środowy wieczór miały rywalizować z drużyną prowadzoną przez Roberta Bergströma o ligowe punkty, o całym zamieszaniu dowiedziały się już po przylocie do Västerbotten. W trybie ekspresowym trzeba było podjąć decyzję co z meczem i po krótkich naradach ustalono, że zaplanowane na godzinę 19. spotkanie na Umeå Energi Arenie rozpocznie się zgodnie z planem. O tym, czy podjęta decyzja była słuszna, dowiemy się zapewne najwcześniej za kilka tygodni. Faktem jest, że nie wszyscy zainteresowani, szczególnie w obozie gości, przyjęli ją z aprobatą, ale koniec końców obie ekipy wyszły na boisko i zaprezentowały na nim naprawdę interesujący, piłkarski spektakl, w którym szala zwycięstwa mogła przechylić się w każdą ze stron. Ostatecznie po trzy punkty sięgnęły gospodynie, przedłużając tym samym do pięciu gier fenomenalną passę meczów bez porażki, a decydującego o końcowym wyniku gola strzeliła Therese Simonsson, skutecznie (choć nieco szczęśliwie) wykonując rzut karny. Gościom także udało się jeden raz umieścić futbolówkę w siatce Tove Enblom, ale pani Sara Persson uznała, że urywająca się defensorkom z Umeå Matilda Plan znajdowała się na spalonym w momencie dogrania piłki przez Fanny Andersson. W zespole trenera Bergströma, oprócz strzelczyni złotego gola, świetną partię rozgrywały także dyrygująca drugą linią Lisa Dahlkvist oraz cała formacja defensywna, ze szczególnym uwzględnieniem duetu Briana Campos – Eva Nyström. W sięgnięciu po komplet punktów gospodyniom nie przeszkodził nawet brak odesłanej na kwarantannę zawodniczki, którą godnie zastąpiła w środku pola grająca tym razem w wyjściowej jedenastce Olivia Holm.

Zwycięstwo w cieniu wirusa pozwoliło piłkarkom z Umeå przynajmniej na chwilę zameldować się w górnej połówce tabeli, gdzie po spotkaniu z drugim z beniaminków równie niespodziewanie znalazło się także Örebro. Zespół z Uppsali był bardzo bliski wywiezienia z Behrn Areny przynajmniej jednego oczka, ale dośrodkowanie bezbłędnej w tym sezonie Kollanen na głowę Skogman na dwie minuty przed końcem regulaminowego czasu gry sprawiło, że Stefan Ärnsved wraz z całą ławką rezerwowych mógł odtańczyć taniec radości. Swoje zadanie, choć nie bez problemów, wykonało także Kristianstad, stając się dzięki temu już w pełni oficjalną trzecią siłą Damallsvenskan. Na 1-0 w starciu z Växjö trafiła z wątpliwego rzutu karnego Rantala, a wynik w czwartej z doliczonych minut ustaliła tym razem rezerwowa, ale zawsze groźna w polu karnym Therese Ivarsson. Potyczkę Piteå z Djurgården rozstrzygnęły natomiast dwa stałe fragmenty, a że każda z drużyn wykonywała po jednym, to zespoły te podzieliły się punktami. Na trafienie Rachel Bloznalis po centrze Olivii Schough, w drugiej połowie odpowiedziała w bardzo podobny sposób Faith Ikidi. Warto podkreślić, że wśród sztokholmianek kolejny raz na plus wyróżniła się Malin Diaz, która w takiej dyspozycji mocno zbliża się do powrotu do kadry Petera Gerhardssona.

Trzeci raz w obecnych rozgrywkach wielkie strzelanie urządził sobie Rosengård, choć tym razem było ono o tyle wyjątkowe, że do siatki rywalek trafiała przede wszystkim Mimmi Larsson. 26-letnia napastniczka zakończyła mecz przeciwko osłabionemu i niepotrafiącemu wytrzymać tak ekstremalnego tempa Linköping z pięcioma golami na koncie, pokazując przy okazji sztabowi z Östergötland, jak dużym błędem było permanentne ustawianie jej na skrzydle. Swój koncert w drugiej linii zagrały ponadto Jelena Cankovic oraz Caroline Seger, które niewątpliwie zamierzają rozstrzygnąć między sobą kwestię nagrody dla najlepszej zawodniczki sezonu 2020. Nieco mniej bramek obejrzeliśmy w Vittsjö, ale szybkie gole Blomqvist i Kuikki sprawiły, że lider z Göteborga kontrolował mecz przeciwko trzeciej drużynie poprzednich rozgrywek właściwie od pierwszej do ostatniej minuty.

10. kolejka w liczbach:

Gole: 18  (średnia 3.00 / mecz)

Rzuty karne: 2  (oba wykorzystane)

Żółte kartki: 15

Czerwone kartki: 0

Najszybszy gol: Mimmi Larsson (Rosengård) – 10. minuta (vs. Linköping)

Najpóźniejszy gol: Mimmi Larsson (Rosengård) – 90+4. minuta (vs. Linköping)

Piłkarka kolejki: Mimmi Larsson (Rosengård)

Gol kolejki: Natalia Kuikka (Göteborg)

Komplet wyników:

Piłkarka kolejki:

Klasyfikacja strzelczyń:

Klasyfikacja asystentek:

Beniaminek z Umeå pozostaje niepokonany już od czterech spotkań (Fot. Umeå IK)

To będzie kolejka w stylu speed round – sześć stadionów, dwanaście drużyn i nieco ponad dwie godziny skondensowanych, piłkarskich emocji. Gdybyśmy rozgrywali obecny sezon według pierwotnego planu, na taki wieczór musielibyśmy czekać aż do listopada, gdyż – jak doskonale wiemy – Damallsvenskan, w przeciwieństwie do wielu innych czołowych lig, nie praktykuje równoległego rozgrywania wszystkich meczów jednej serii spotkań. Sprawy pozasportowe sprawiły jednak, że rok 2020 przyniósł nam przedefiniowanie pojęcia normalności we wszystkich dziedzinach życia, a w naszym przypadku jednym z symboli nowej rzeczywistości okazał się napięty do granic wytrzymałości ligowy terminarz. O tym, że skutki grania co trzy dni przez niemal dwa miesiące zaczynają dawać się we znaki nawet piłkarkom teoretycznie nienarzekającym na poważniejsze urazy, głośno mówiła ostatnio chociażby Loreta Kullashi. Nie przeszkodziło to oczywiście liderce klasyfikacji strzelczyń w dalszym podreperowaniu strzeleckiego dorobku, ale z drugiej strony trudno też się dziwić, że w wielu klubach z utęsknieniem wyczekują 24. sierpnia, kiedy to wreszcie wrócimy do normalnego trybu pozwalającego grać i trenować w zdecydowanie bardziej naturalnym dla tej dyscypliny sportu rytmie.

Skoro jednak jeszcze przez chwilę pozostaniemy w trybie intensywnym, to zastanówmy się, co może wydarzyć się w najbliższą środę na pierwszoligowych boiskach. Niezwykle ciekawie zapowiada się potyczka w Umeå, gdzie niepokonana od czterech spotkań drużyna Roberta Bergströma podejmie całkowicie nieprzewidywalną Eskilstunę. Tajemnicą dobrych wyników beniaminka w ostatnich tygodniach wydaje się być szeroka i stosunkowo wyrównana kadra, która w tych nieoczywistych czasach jest skarbem na miarę legendarnej bursztynowej komnaty. Lova Lundin, Olivia Holm, czy Wilma Öhman już wiele razy w obecnych rozgrywkach udowodniły, że wchodząc z ławki można odwrócić losy meczu, a eksplozja talentu Moniki Jusu Bah cieszy piłkarskich kibiców nie tylko w Västerbotten, ale w całej Szwecji. Po drugiej stronie trener Magnus Karlsson nie ma aż tak dużego pola manewru, ale to w kadrze prowadzonego przez niego zespołu znajdują się takie indywidualności jak wspomniana Kullashi, nigeryjska przywódczyni drugiej linii Halimatu Ayinde oraz potrafiąca idealnie przymierzyć właściwie z każdego miejsca na boisku jej rodaczka Ngozi Okobi. Starcie tych dwóch wektorów o naprawdę zbliżonej wartości zapowiada się zatem niezwykle frapująco i w ogóle się nie zdziwimy, jeśli to w na stadionie w Umeå obejrzymy jutro najbardziej efektowne, futbolowe fajerwerki.

Po tyle nieoczekiwanym, co niesamowicie cennym zwycięstwie w Sztokholmie, piłkarki z Örebro wracają na Behrn Arenę z mocnym postanowieniem kontynuowania zwycięskiej passy. Stawką meczu z beniaminkiem z Uppsali będzie pozostanie we względnie bezpiecznej odległości od strefy spadkowej, więc nie trzeba chyba podkreślać, że żadna z ekip specjalnej motywacji w środowy wieczór potrzebować nie będzie. Gospodynie mają nadzieję, że znajdująca się w kapitalnej dyspozycji od początku sezonu Heidi Kollanen ma jeszcze schowane gdzieś głęboko resztki energii, goście natomiast liczą na kapitalne parady Emmy Holmgren, a także na błysk geniuszu ofensywnego duetu Kapocs – Korhonen, który zapewnił już drużynie Jonasa Valfridssona naprawdę wiele punktów. O podobne cele grać będą na LF Arenie, choć zarówno w Piteå, jak i w Sztokholmie przedsezonowe apetyty były zdecydowanie większe. W obu ekipach problemem z gatunku tych najbardziej palących jest jednak skuteczność i wydaje się, że znalezienie bramkostrzelnej, klasycznej dziewiątki powinno być priorytetem zarówno dla Pierre’a Fondina, jak i dla Stellana Carlssona (choć ten ostatni może nie bez racji bronić się tezą, że bez takiej zawodniczki udało mu się nawet kiedyś zdobyć mistrzostwo). Póki co o sile ofensywnych formacji obu zespołów decydują w największym stopniu odpowiednio Fernanda Da Silva oraz Olivia Schough i niewykluczone, że to właśnie od ich postawy w dużej części zależeć będzie, która z ekip dopisze sobie po jutrzejszym meczu trzy kolejne punkty.

Dwa zwycięstwa z rzędu sprawiły, że optymizmem powiało w Vittsjö, ale nieplanowana porażka w Umeå znów zepchnęła zespół Thomasa Mårtenssona na ostatnie miejsce w tabeli. Co gorsza, tym razem ten stan może się nieco przedłużyć, ponieważ w środę do północnej Skanii zawita lider z Göteborga, który właśnie w kapitalnym stylu przejechał się po Piteå. W Vittsjö mają jednak nadzieję, że nawet w teoretycznie tak trudnym meczu da się wrócić na właściwe tory i trzeba przyznać, że nie jest to wyłącznie myślenie życzeniowe. Dostająca coraz więcej minut na zaprezentowanie swych nieprzeciętnych umiejętności Emily Gielnik dała bowiem sygnał, że gdy tylko wejdzie w meczowy rytm, może zostać jedną z największych gwiazd ligi, Michelle De Jongh imponuje stabilną formą nawet w przegranych meczach, a o szybkości Clary Markstedt nieprzypadkowo krążą w południowej Szwecji legendy. Poza tym, w Göteborgu ławka wcale nie jest tak długa, jak mogłoby się wydawać i kiedyś na pewno przytrafi się tej drużynie mecz kryzysowy. Na moment słabości rywalek raczej nie powinni natomiast liczyć w Linköping, gdyż nawet wobec urazu Johanny Kaneryd, trener Eidevall ma póki co pełen komfort podczas selekcjonowania wyjściowej jedenastki. O takim zapleczu może tylko pomarzyć Olof Unogård, a członkowie sztabu LFC mogą tylko gorzko żartować, że niedługo będą musieli samych siebie wpisywać do meczowej osiemnastki. W pościg za czołową dwójką na pewno z chęcią rzuciłby się grający ostatnio według schematu zwycięstwo – remis – zwycięstwo – remis – zwycięstwo Kristianstad, ale aby tak się stało, Pomarańczowy Gang pod przywództwem Elisabet Gunnarsdottir najzwyczajniej w świecie musi sięgnąć po trzy oczka w starciu z Växjö. Gospodynie przystąpią do tego pojedynku osłabione brakiem kontuzjowanej Mii Carlsson, ale i tak to one będą zdecydowanymi faworytkami w rywalizacji z katastrofalnie spisującą się na wyjazdach ekipą ze Småland. W Kristianstad muszą jednak mieć się na baczności i pod żadnym pozorem nie faulować we własnym polu karnym, gdyż Signe Holt umie robić użytek z piłki ustawionej na punkcie oddalonym od bramki o dokładnie dwanaście jardów.

Zestaw par 10. kolejki:

Therese Åsland przywitała się ze szwedzką ligą w imponującym stylu (Fot. Kristianstadsbladet)

Nie będzie chyba wielkim nadużyciem, jeśli powiemy, że oto za nami najmniej jak dotąd ekscytująca kolejka Damallsvenskan w obecnym sezonie. Oczywiście, opinia ta dotyczy wyłącznie perspektywy neutralnych obserwatorów, ponieważ kibice z Malmö, Göteborga, Umeå czy Eskilstuny na pewno mieliby w tej kwestii nieco inne zdanie. Ci z Kristianstad zresztą też, ale im akurat należy się tym razem specjalny akapit. Zanim jednak przejdziemy do całkowicie zasłużonych pochwał pod adresem drużyny prowadzonej przez Elisabet Gunnarsdottir, zajrzyjmy na chwilę do Sztokholmu, gdzie odbył się jedyny w dziewiątej serii spotkań mecz, w którym losy zwycięstwa ważyły się do ostatnich jego sekund. Ostatecznie po komplet punktów na Stadionie Olimpijskim dość nieoczekiwanie sięgnęło Örebro, a sprawę przesądził gol znajdującej się obecnie w kapitalnej dyspozycji Heidi Kollanen z 16. minuty. Piłkarki Djurgården miały po zakończeniu spotkania sporo uwag do sędziego Robina Anderssona, ale nawet ich zasadność nie zmieniłaby faktu, że po drugiej porażce z rzędu zespół ze stolicy znów znalazł się niebezpiecznie blisko strefy spadkowej, od której na trochę bezpieczniejszy dystans chwilowo odskoczyła drużyna Stefana Ärnsveda. Nie zaryzykujemy jednak wiele, zakładając, że akurat w tej części tabeli sytuacja pozostanie niezmiennie dynamiczna aż do listopada.

A teraz czas na obiecane pochwały i słowa największego uznania dla piłkarek ze wschodniej Skanii, które przyjechały na bardzo niewygodny dla siebie teren w Linköping i w nieco ponad 45 minut pokazały rywalkom z Östergötland na czym polega piłka nożna. Tego, co wyczyniała w tym meczu Therese Åsland, słowami opisać się po prostu nie da. Można rzecz jasna próbować, ale chyba w żadnym języku nie istnieje fraza, która idealnie uchwyciłaby urodę asysty przy golu Amandy Edgren na 2-0. Norweska pomocniczka, pozyskana zimą z Lillestrøm, imponowała jednak nie tylko bezpośrednim udziałem przy wszystkich bramkach strzelonych w sobotni wieczór przez zespół z Kristianstad. Najlepszym podsumowaniem jej występu okazał się bowiem sprint w 96. minucie, kiedy to zdołała utrzymać futbolówkę w obrębie placu gry, a po chwili wykreowała okazję do strzelenia czwartego gola. Trzeba jednak mocno zaakcentować, że w pierwszej połowie wybitny mecz grała nie tylko wspomniana Åsland, ale cała drużyna gości. W ataku swoje zrobiła niesamowicie aktywna Gudmundsdottir, na lewej flance z tygodnia na tydzień coraz pewniej wygląda Rantala, a nieodpuszczająca żadnej piłki druga linia skutecznie zneutralizowała zagrożenie czyhające ze strony Fridy Maanum oraz Liny Hurtig. Po przerwie zawodniczki z Kristianstad cofnęły się nieco głębiej na własną połowę, ale to tylko jeszcze bardziej uwypukliło bezradność gospodyń, które niezmiennie biły głowami w szczelny, pomarańczowy mur. Nie pomogło doświadczenie Nilli Fischer, nie pomogły roszady Olofa Unogårda, ani rajdy Elin Landström – zwycięstwo Kristianstad nie było zagrożone ani przez moment, a Brett Maron zdołała dołożyć do niego jeszcze pierwsze czyste konto w sezonie. A skoro w ostatnich minutach debiut na boiskach Damallsvenskan zdążyła zaliczyć 15-letnia młodzieżowa reprezentantka Niemiec Matihlde Janzen, to możemy zaryzykować stwierdzenie, że wypad ekipy spod znaku KDFF do Östergötland okazał się stuprocentowym sukcesem.

Na pozostałych arenach obejrzeliśmy pojedynki jednostronne, w których emocji i pozytywnych wrażeń dostarczały nam przedstawicielki tylko jednej z drużyn. Tak było na przykład w Uppsali, choć w 6. minucie kilkudziesięciometrowe podanie Anny Rakel Petursdottir w kierunku Beaty Olsson mocno zaskoczyło defensywę Rosengård. Później na boisku niepodzielnie rządziły już jednak główne kandydatki do złota i między innymi dzięki hat-trickowi Jeleny Cankovic, a także dwóm trafieniom autorstwa Mimmi Larsson, beniaminek został na swoim boisku doszczętnie zdemolowany. Różnicę klas widzieliśmy także na LF Arenie, gdzie popisową partię rozegrał rozpędzający się z każdym kolejnym meczem ofensywny tercet z Göteborga, a także na Tunavallen, gdzie z kolei brylowała wciąż liderująca klasyfikacji strzelczyń Loreta Kullashi. Czwarty z rzęcu mecz bez porażki zaliczyło z kolei Umeå, które w starciu dwóch zespołów ze strefy spadkowej okazało się zdecydowanie bardziej konkretne od zadziwiająco bezbarwnego Vittsjö. Swoją przewagę podopieczne trenera Bergströma udokumentowały dopiero w drugiej połowie, ale trafienia Simonsson, Åberg Zingmark oraz Jusu Bah (dla liderki szwedzkiej kadry U-17 był to pierwszy gol na tym poziomie rozgrywek) sprawiły, że komplet punktów pozostał w Västerbotten. A wraz z nim coraz większe nadzieje na to, że założony na ten nietypowy sezon cel w postaci utrzymania statusu pierwszoligowca, uda się ostatecznie zrealizować.

9. kolejka w liczbach:

Gole: 26  (średnia 4.33 / mecz)

Rzuty karne: 1  (wykorzystany)

Żółte kartki: 11

Czerwone kartki: 0

Najszybszy gol: Therese Åsland (Kristianstad) – 4. minuta (vs. Linköping)

Najpóźniejszy gol: Julia Karlernäs (Piteå) – 90+3. minuta (vs. Göteborg)

Piłkarka kolejki: Therese Åsland (Kristianstad)

Gol kolejki: Amanda Edgren (Kristianstad)

Komplet wyników:

Piłkarka kolejki:

Klasyfikacja strzelczyń:

Klasyfikacja asystentek:

Piłka w siatce – w ostatnich starciach ekip z Linköping i Kristianstad nie był to częsty widok (Fot. Peter Holgersson)

Tym razem rozpoczynamy naszą zapowiedź niestandardowo, czyli … od końca. A mówiąc nieco bardziej precyzyjnie: od meczu, który chronologicznie zostanie rozegrany jako ostatni. Nie może to jednak dziwić, gdyż właśnie w Linköping będziemy w sobotni wieczór świadkami czegoś, co spokojnie możemy nazwać batalią o Europę oraz najważniejszym dla obu klubów meczem pierwszej części sezonu. Zwycięstwo gospodyń oznaczałoby powiększenie dystansu między LFC, a resztą ligowego peleton do siedmiu punktów, co bezsprzecznie przełożyłoby się na idealną pozycję wyjściową zespołu Olofa Unogårda w wyścigu o europejskie puchary. Jeśli jednak to Kristianstad okaże się w najbliższy weekend lepsze (a przynajmniej bardziej skuteczne), to mając na uwadze terminarz, to drużyna ze wschodniej Skanii ustawi się wygodnie na wspomnianym pole position. A co, jeśli padnie remis? Na taki scenariusz na pewno nie obraziłyby się inne, marzące o europejskiej przygodzie kluby, choć one akurat przede wszystkim powinny skupić całą swoją uwagę na tym, aby samemu zacząć regularnie punktować. Wracając jednak na chwilę do naszego meczu kolejki, przewidzieć jego ewentualny przebieg jest zadaniem wybitnie karkołomnym. Z jednej strony, jeśli któraś z tych drużyn potrafiła nas tego lata zachwycić, to był to bez dwóch zdań Kristianstad. Therese Åsland pokazała nam, jak wiele warte mogą być dopieszczone i obliczone co do milimetra podania, Alice Nilsson stała się definicją walczącej o każdą piłkę pomocniczki, Jutta Rantala strzelała niezwykle efektowne gole, a Svava Ros Gudmundsdottir przekonała niedowiarków, dlaczego jej transfer był przed rokiem jednym z najbardziej dyskutowanych wydarzeń zimowego okienka. Po drugiej stronie mamy jednak Linköping, który w swojej twierdzy póki co w obecnych rozgrywkach nie tylko nie przegrał, ale nawet nie stracił gola. I nic to, że kolejne ekipy przyjeżdżały do Östergötland z konkretnym pomysłem, próbując następnie go realizować. Sposobu na rozmontowanie defensywy LFC nie znalazła póki co ani Loreta Kullashi, ani Olivia Schough, ani Heidi Kollanen i wcale nie jest powiedziane, że w przypadku wspomnianej już Åsland, czy Amandy Edgren musi być inaczej. Tym bardziej, że Kristianstad akurat na Arenie Linköping nigdy przesadnie wielu goli nie strzelał.

Wspomnieliśmy już o zespołach, które w pogoni za czołówką powinny przede wszystkim oglądać się na siebie i tak się świetnie składa, że już w sobotę zetrą się one w bezpośrednich pojedynkach. A skoro tak, to możemy na spokojnie założyć, że przynajmniej niektóre z nich podreperują w najbliższych godzinach swój punktowy dorobek. Gdyby ufać papierowym prognozom, to zarówno w potyczce Eskilstuny z Växjö, jak i w rywalizacji Djurgården z Örebro, zdecydowanie więcej szans należałoby przyznać gospodyniom. To po ich stronie wydają się być piłkarska jakość, umiejętności indywidualne (choć tu można byłoby oczywiście długo polemizować), a także – co w obecnie panujących warunkach może okazać się kluczowe – głębia kadry. Możemy być jednak w stu procentach pewni, że piłkarki z Växjö i Örebro bez walki na taki scenariusz nie przystaną, a to z kolei gwarantuje nam niezapomniane, boiskowe wrażenia. Bo przecież nie od dziś wiadomo, że od rywalizacji o mistrzostwo kraju ciekawsza może być jedynie … rywalizacja o pozostanie w gronie pierwszoligowców. A skoro już o niej mowa, to w sobotę warto także zerknąć w kierunku Umeå, gdzie podopieczne Roberta Bergströma stoczą z Vittsjö bój o przynajmniej chwilowe opuszczenie strefy spadkowej. Therese Simonsson, Lisa Dahlkvist oraz Fanny Hjelm kontra Clara Markstedt, Emily Gielnik i Michelle De Jongh – na stadionie w Västerbotten bez wątpienia będzie się działo!

Wyjazdowe batalie czekają w najbliższej kolejce naszych liderów, a nieco łatwiejsze zadanie tym razem staje przed zawodniczkami Rosengård. Drużyna z Malmö uda się bowiem na teren beniaminka z Uppsali, podbudowanego sensacyjnym zwycięstwem na Tunavallen, ale również wyczerpanego morderczą walką o każdy centymetr boiska w Eskilstunie. Lider z Göteborga poleci natomiast do Piteå, gdzie właśnie ogłoszono długo wyczekiwany powrót Madelen Janogy do klubu z Norrbotten. Czy to wydarzenie okaże się dla zespołu prowadzonego przez Stellana Carlssona punktem zwrotnym pozwalającym na uniknięcie czwartej ligowej porażki z rzędu? Trudno powiedzieć, ponieważ pomimo stosunkowo wąskiej kadry, Göteborg jest jak dotąd w obecnych rozgrywkach niemal bezbłędny. Z kronikarskiego punktu widzenia warto zaznaczyć, że na Północ wraz z koleżankami z drużyny wybrała się liderka drugiej linii KGFC Vilde Bøe Risa, cho sama zainteresowana nie potrafiła jeszcze powiedzieć, czy już w ten weekend uda jej się zaliczyć długo wyczekiwany boiskowy comeback.

Zestaw par 9. kolejki:

Emma Holmgren – bohaterka Uppsali (Fot. Tobbe Bengtsson)

Miało być ciekawie, miało być sensacyjnie i … nasza liga kolejny raz stanęła na wysokości zadania. Świadkami pierwszej niespodzianki byliśmy już w Kristianstad, gdzie drużyna prowadzona przez Elisabet Gunnarsdottir w ostatniej minucie regulaminowego czasu gry dała sobie wydrzeć dwa punkty w starciu z beniaminkiem z Umeå. Gol rezerwowej Elin Nilsson, choć nieco przypadkowy, zapewnił jednak gościom z Västerbotten w pełni zasłużony remis na gorącym terenie w Skanii. Przystępujące do rywalizacji w roli zdecydowanych faworytek zawodniczki z Kristianstad długimi minutami nie potrafiły złapać właściwego dla siebie rytmu, a to, że właśnie im udało się otworzyć wynik, było efektem indywidualnych umiejętności Therese Åsland, która jeszcze w pierwszej połowie wrzuciła perfekcyjną piłkę na głowę Amandy Edgren. Po drugiej stronie boiska niezwykle aktywna była Kayla Braffet, znów z dobrej strony pokazał się ofensywny duet Simonsson – Lundin, ale aż do 90. minuty wydawało się, że podopieczne Roberta Bergströma udadzą się w powrotną podróż na daleką Północ na tarczy. Tyle tylko, że gospodyniom nie udało się definitywnie zamknąć meczu (najlepszą okazję po ich stronie zmarnowała Gudmundsdottir), a wspomniany już centrostrzał Nilsson całkowicie zmienił nastroje w obu ekipach.

W jeszcze lepszych humorach Eskilstunę opuszczać będą piłkarki Uppsali, które niespodziewanie chyba nawet dla siebie samych zgarnęły na Tunavallen pełną pulę. Gospodynie miały ogromną przewagę w posiadaniu piłki, ale ani Loreta Kullashi, ani Felicia Rogic, nie potrafiły znaleźć sposobu na pokonanie Emmy Holmgren, a gdy to już im się udawało, na drodze do szczęścia stawał im słupek. Przyjezdne były za to w poniedziałkowy wieczór niesamowicie skuteczne, a Cornelia Kapocs ponownie zgłosiła akces do tytułu Odkrycia Roku na szwedzkich boiskach. Czwarty raz z rzędu bez punktów wraca z ligowego wyjazdu stołeczne Djurgården, choć szczególnie przed przerwą fani ze Sztokholmu mogli mieć nadzieję, że oto nadszedł dzień przełamania fatalnej passy. W drugiej połowie obraz gry na VISMA Arenie mocno się wyrównał, a więcej konkretów było po stronie zawodniczek z Växjö, które pomiędzy 70., a 85. minutą aż trzykrotnie powinny podchodzić do rzutów karnych. Prowadząca to spotkanie Sara Persson na jedenasty metr wskazała jednak tylko raz, ale dla Signe Holt było to w zupełności wystarczające. 20-letnia Dunka pewnym strzałem pokonała swoją rodaczkę w bramce Djurgården i zwycięstwo zostało w Småland. Drugi z rzędu komplet punktów padł ponadto łupem Vittsjö, ale wciąż nie pozwolił on podopiecznym Thomasa Mårtenssona wydostać się ze strefy spadkowej. Jeśli jednak Nellie Persson wychodzą takie strzały jak w 90. minucie na Behrn Arenie, a Emily Gielnik zapisuje na swoim koncie kolejne asysty z precyzją szwajcarskiego zegarka, to po raz pierwszy od dawna w północnej Skanii mogą spoglądać w przyszłość nie tylko bez strachu, ale nawet z nadzieją.

Ze swoich domowych zadań bezbłędnie wywiązał się nasz duet liderek, choć oczekiwanych przez niektórych pogromów nie było ani w Malmö, ani na Valhalli. Niesamowicie intensywny, czwartkowy mecz ewidentnie zabrał zawodniczkom obu czołowych ekip sporo energii, ale dzięki piłkarskiej klasie zarówno Rosengård, jak i Göteborg, sprawę zwycięstwa załatwiły jeszcze przed przerwą. W barwach drużyny ze Skanii pierwszego w sezonie gola zanotowała Johanna Kaneryd, a świetną partię w defensywie rozegrała Glodis Perla Viggosdottir, zaś wśród podopiecznych Matsa Grena na szczególne wyróżnienie zasłużył najwyższej klasy duet napastniczek Blackstenius – Hammarlund, generałka formacji obronnej Emma Kullberg, a także szalejąca na lewej flance niezniszczalna Julia Roddar.

8. kolejka w liczbach:

Gole: 15  (średnia 2.50 / mecz)

Rzuty karne: 2  (oba wykorzystane)

Żółte kartki: 15

Czerwone kartki: 0

Najszybszy gol: Johanna Kaneryd (Rosengård) – 13. minuta (vs. Piteå)

Najpóźniejszy gol: Elin Nilsson (Umeå) – 90. minuta (vs. Kristianstad)

Piłkarka kolejki: Stina Blackstenius (Göteborg)

Gol kolejki: Josefin Johansson (Piteå)

Komplet wyników:

Piłkarka kolejki:

Klasyfikacja strzelczyń:

Klasyfikacja asystentek: