Podstawowa jedenastka

Między słupkami stawiamy na Earthę Cumings, która w zasadzie jako jedyna spośród zawodniczek grających na tej pozycji w każdym z kwietniowych meczów zanotowała przynajmniej jedną kluczową, ratującą wynik interwencję. Szkockiej golkiperki nie sposób zatem nazwać nieco przypadkową beneficjentką fenomenalnego otwarcia sezonu w wykonaniu Rosengård, bo nawet jeśli to nazwiska jej koleżanek z przedniej formacji zdecydowanie częściej rozpalały wyobraźnię, to drużyna trenera Kjetselberga w tyłach prezentowała się przynajmniej tak samo solidnie. Nominacja dla byłej zawodniczki Liverpoolu z pewnością jest jednak pewnym zaskoczeniem, gdyż po słabszym, a na dodatek zwieńczonym skomplikowanym urazem początku na szwedzkich boiskach, to Angel Mukasa zdawała się być zdecydowanie bliżej statusu bramkarki numer jeden zespołu ze stolicy Skanii. Obecnie ta hierarchia jest już jednak całkowicie klarowna, a pozycja 24-latki z Edynburga absolutnie niepodważalna.
Nieoczywistych wyborów nie brakuje także na obu bokach defensywy, ale zarówno Nesrin Akgün, jak i Ellen Toivio nie pozostawiły nam choćby minimalnych wątpliwości co do słuszności tych nominacji. Dziewiętnastolatka z Kronobergu nadspodziewanie szybko przystosowała się do całkowicie nowej dla siebie pozycji na boisku i występując już w roli wahadłowej odegrała pierwszoplanową rolę w obu kwietniowych zwycięstwach Växjö, zaś starsza od niej o siedem lat zawodniczka Brommy zaimponowała przede wszystkich w meczach przeciwko Linköping oraz Vittsjö, po których to skazywana na kolejny rok ostrej walki o ligowy byt ekipa z zachodniego Sztokholmu zebrała mnóstwo w pełni zasłużonych pochwał. Parę środkowych obrończyń tworzą natomiast doświadczona Jessica Wik, która bezbłędnie trzyma w ryzach nieco eksperymentalnie zestawianą defensywę z Malmö oraz Amerykanka Ashley Barron, szerzej kojarzona jako autorka najbardziej spektakularnego wejścia do Damallsvenskan w historii. Niestety dla kibiców z Närke, ów debiut okazał się ostatecznie mieć iście tragiczne zakończenie, ale ofiarne i co najważniejsze skuteczne interwencje rosłej stoperki z Cincinnati w zderzeniu z przeważającymi siłami ze Sztokholmu na długo pozostaną w naszej pamięci.
O boiskowych wyczynach pomocniczek Djurgården i Rosengård szczegółowo informowaliśmy na bieżąco, więc nie ma specjalnego zaskoczenia, że to właśnie duety reprezentujące na co dzień te dwa kluby stanowią trzon naszej drużyny miesiąca. Therese Åsland z Shinomi Koyamą sprawiły, że nieco zmęczeni już ciągłymi rozczarowaniami fani Dumy Sztokholmu po długiej przerwie znów zaczęli przychodzić na Stadion Olimpijski z uzasadnioną ekscytacją, a nie jedynie z poczuciem kibicowskiego obowiązku. Równie efektowny japońsko-nordycki duet stworzyły w Malmö Momoko Tanikawa z Olivią Holdt, a o jego niełatwej do powstrzymania sile przekonały się już na własnej skórze derbowe rywalki z VIttsjö oraz Kristianstad. Formację uzupełnia nam Szwajcarka Smilla Vallotto, czyli jedyna w tym gronie przedstawicielka mistrzowskiego Hammarby. Najlepsza zawodniczka Bajen w fazie grupowej Pucharu Szwecji nie miała problemów z przeniesieniem świetnej, zimowej dyspozycji na wiosnę i to między innymi dzięki jej postawie, obrończynie tytułu zaksięgowały w kwietniu trzy kolejne, ligowe zwycięstwa, a łatwo o nie wcale nie było.
Rywalizacja o miejsce na dziewiątce była stosunkowo zacięta, ale ostatecznie to Wilma Leidhammar okazała się najlepszą spośród szerokiego grona pretendentek. Nominowana przed kilkoma miesiącami do tytułu piłkarskiego Odkrycia Roku w Szwecji napastniczka Norrköping błysnęła już na inaugurację przeciwko Häcken, gdzie długo wydawało się, że to właśnie jej zagrania poprowadzą ubiegłorocznego beniaminka do nieoczekiwanego zwycięstwa na terenie jednego z głównych faworytów tegorocznych rozgrywek. Swoją kapitalną dyspozycję potwierdziła także w rywalizacji przeciwko rewelacyjnemu w ostatnich tygodniach Djurgården, kiedy to nie dość, że mocno dała się we znaki obrończyniom Dumy Sztokholmu, to jeszcze zwieńczyła swój popis fenomenalnym uderzeniem bezpośrednio z rzutu wolnego, który spokojnie byłby ozdobą każdego stadionu świata.
Ławka rezerwowych

Bramka: Serina Backmark (AIK)
Obrona: Ronja Aronsson (Piteå), Wilma Wärulf (Bromma)
Pomoc: Tove Almqvist (Djurgården), Alice Bergström (Häcken), Sofie Bredgaard (Rosengård), Julia Roddar (Hammarby)
Atak: Felicia Schröder (Häcken)