Coroczna pucharowa dobieranka

Po fenomenalnym finale w Sztokholmie Puchar Szwecji trafił przynajmniej na rok do gabloty klubu z Södermalm (Fot. Johanna Walén)

Szesnaście drużyn, cztery grupy, zwycięzcy każdej z nich kwalifikują się do rozgrywanych systemem pucharowym półfinałów – w teorii niezwykle prosty i przejrzysty system, w praktyce jednak nawet tak banalną wydawałoby się rzecz da się zepsuć. Uparte trzymanie się twardego klucza geograficznego, w porównaniu z rozstawianiem najlepszych zespołów do pierwszego koszyka, sprawia bowiem, że przydzielanie każdego z uczestników do jednej z grup Pucharu Szwecji co roku bardziej przypomina popularną dobierankę niż klasyczne losowanie. I choć da się rzecz jasna zrozumieć często podnoszony argument o zyskach ekonomicznych wynikających ze zdecydowanie niższych kosztów wyjazdów (choć czy aby na pewno w każdym przypadku, to już zupełnie osobna kwestia), to jednak nie ma co ukrywać, że pozbawiający nas elementarnej dramaturgii system niesie ze sobą zdecydowanie więcej minusów niż plusów. Tak, starcia derbowe zawsze generują dodatkowe emocje, ale kiszenie się w dokładnie tym samym sosie wczesną wiosną każdego kolejnego roku nie dość, że samo w sobie jest pomysłem średnio trafionym, to jeszcze w sposób oczywisty krzywdzi kluby, które muszą przebijać się do fazy finałowej przez zdecydowanie silniejszą sportowo ścieżkę południową. Póki co mamy jednak to, co mamy, więc zapraszam na szybki przegląd tego, co czeka nas już w marcu, gdyż tradycyjnie to właśnie rywalizacja w Pucharze Szwecji oficjalnie zainauguruje nam rok 2024 w krajowej piłce klubowej. I nawet jeśli raz jeszcze o tej porze roku przyjdzie nam słuchać dokładnie tych samych melodii, to już teraz doskonale wiemy, że i tak podejdziemy do tematu z niemałym entuzjazmem i zaciekawieniem. Bo gdy rywalizacja toczy się o tak charakterystyczny i kompletnie niepodrabialny w swoim wyglądzie puchar, to najzwyczajniej w świecie rzeczy muszą się dziać!

cup1